Czas Triduum Paschalnego to dla nas przede wszystkim czas przygotowania liturgii w Bazylice Prymasowskiej w Gnieźnie, gdzie wraz z naszym Arcypasterzem, abp. Wojciechem Polakiem, Prymasem Polski, trwaliśmy przy Panu Jezusie w największych tajemnicach naszej wiary.

Najpierw w Wielki Czwartek towarzyszyliśmy Jezusowi, Najwyższemu Kapłanowi, w Mszy św. Krzyżma, która zgromadziła kapłanów naszej archidiecezji dla odnowienia przyrzeczeń kapłańskich i poświęcenia świętych olejów.

Wieczorną Mszą św. Wieczerzy Pańskiej weszliśmy w najważniejszy okres roku liturgicznego- Święte Triduum Paschalne. Trwaliśmy przy Panu, który wydaje się w ręce uczniów- umywa ich stopy i daje swoje Ciało w Eucharystii, a potem, poddany swemu Ojcu, wychodzi do Ogrójca na spotkanie z Judaszem.

W Wielki Piątek od rana trwaliśmy w katedralnej Ciemnicy na tzw. Ciemnej Jutrzni. Po południu nasi bracia z roku I i II poprowadzili dla nas drogę krzyżową. Kulminacją trwania przy Ukrzyżowanym była Liturgia Męki Pańskiej w katedrze.

Wielka Sobota- dzień ciszy i zstąpienia Pana do otchłani był dla części naszych braci- lektorów- czasem pierwszego błogosławieństwa pokarmów na stół wielkanocny. Pozostali udali się na gnieźnieńskie cmentarze, aby uprzątnąć i pomodlić się przy grobach kapłanów, profesorów, pracowników i kleryków naszego seminarium. Dziękujemy ks. kan. Januszowi Błachowiakowi, że tego dnia przewodniczył Ciemnej Jutrzni w naszej seminaryjnej kaplicy Zwiastowania i wygłosił dla nas słowo, paschalne i tchnące nadzieją.

Wigilią Paschalną rozpoczęliśmy okres wielkanocnej radości. Ta najważniejsza liturgia całego roku wymaga najwięcej wkładu i staranności, ale zarazem jest najpiękniejszą liturgią całego roku. W poranek wielkanocny nie mogło nas także zabraknąć na Mszy św. rezurekcyjnej. Po uroczystym śniadaniu wyjechaliśmy do naszych domów i parafii na zasłużony odpoczynek i czas w naszych wspólnotach i rodzinach.